Mounira Al Solh (geb. 1978, Libanon, woont en werkt tussen Beiroet en Amsterdam) is een beeldend kunstenaar. Haar praktijk omvat video, installaties, schilderkunst en tekeningen, tekst, borduurwerk en performatieve gebaren. Ironie en zelfreflectie zijn centrale strategieën voor haar werk, dat feministische kwesties onderzoekt, patronen van microgeschiedenis volgt, getuigt van de impact van conflict en ontheemding, sociaal betrokken is en tegelijkertijd politiek en poëtisch escapistisch kan zijn. Haar praktijk maakt gebruik van mondelinge documentatie, multidisciplinaire samenwerking en woordspelingen om thema's als geheugen en verlies te onderzoeken. Gemotiveerd door daden van delen en verhalen vertellen, verandering en verzet, streeft Al Solh ernaar een sensorische taal te creëren die nationaliteit en geloof tart.
Mounira al Solh studeerde schilderkunst aan de Libanese Universiteit van Beiroet (1998-2001) en beeldende kunst aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam (2003-2006). In 2007-2008 verbleef ze aan de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam. Werk van Al Solh werd onder meer getoond in Palais de Tokyo (Parijs), The Art Institute of Chicago, KW Institute for Contemporary Art (Berlijn), het Van Abbemuseum (Eindhoven) en tijdens dOCUMENTA 14 (Kassel) en de Sharjah Biënnale (2023). In 2024 vertegenwoordigt Al Solh Libanon op de 60e Biënnale van Venetië.
Ammodo ondersteunde het werk van Mounira Al Solh via documenta 14 in Athene en Kassel, Positions in het Van Abbemuseum Eindhoven en in 2025 ondersteunt Ammodo haar solotentoonstelling in het Bonnefanten Maastricht.
